“Ze staken… ik wacht ook al dagen op mijn bestelling…”zegt de dame die bijna voor ging dringen bij de plaatselijke drogist. Het is zo’n winkel die van alles iets doet. De stomerij, opticien, drogist en oh ja.. het nieuwe postkantoor all-in-one. Het is een wet-van-Murphy-winkel. Altijd als ik iets ‘moet’ staat er een rij tot aan de muggenstiften achter in de zaak. Ik kom er niet graag en deze keer ook alleen omdat ik weer eens een andere actie had gedaan waar ik ook van weet dat ik het niet meer zal doen…
Wat te dragen op een cruise.. Ik lees aandachtig de blog van een ervaringsdeskundige over de dress code aan boord. Het feit dat iemand een blog schrijft over cruisen, doet mij al vermoeden dat ik nog een hoop te leren heb. Hm.. gepaste kleding voor het diner. Oh jeetje.. daar gaan we al.
Ik krijg al jeuk als ik bedenk dat ik naar de Primark moet om daar te kijken of ze iets gepasts hebben.
Dan maar eens online… Ah… de Bon Prix. Vertaling.. goede prijs, dat is wel iets voor mij. Met een beperkt budget is het de sport om zo veel mogelijk uit de bestelling te slepen. Ik ben een functionele vrouw. Als ik iets koop, wil ik dat het bij al mijn schoenen (dat zijn er niet zo veel, maar goed..) past, ik het gedurende het hele jaar kan dragen en dat het mix-and-match-baar is. Dat is wel een uitdaging.
Ik ben er toch wel een tijdje zoet mee geweest. Het vullen van het online winkelwagentje. Zoefff erin… klik klik, blader blader, oh dat is nog beter… Wagentje open, delete, delete… en zo was er een bestelling geboren. Het afhaalpunt invoeren… oh jee… de alles en nog wat drogist. Nah ja.. het moet maar.
Zo stond ik de volgende dag, want ja… voor 22 uur besteld, de volgende dag in huis staat er… in de lange rij bij de hippe zomer nagellakjes te wachten tot ik de toonbank zou halen met slechts een enkele vraag. Is mijn pakje er? Een mevrouw die van de zijkant van de winkel was ingestroomd was bijna eerder bij de toonbank en mijn Betty stond met de nageltjes klaar… Alle ‘kindness’ die ik normaal heb was even ver te zoeken. Ik had moeite gedaan om de meters te zien slinken en was bijna bij de finish!
Zo makkelijk als ik schrijf, zo is ook mijn gezicht goed leesbaar. De mevrouw achter de toonbank had wel door dat de zij-instroomster niet aan de beurt was. Toen klonken de woorden.. “Ze staken..” Ik voelde een soort ironie in me. Ga ik speciaal online winkelen om niet in de rij te staan bij de wachtkamer van de Primark… gebeurt dit!
Ik loop de winkel uit en laat even een zucht. Oke.. adem in, adem uit en zennnn.. De volgende dag ga ik weer de drogist in. Het meisje achter de toonbank kijkt me vrolijk aan. Wat is uw huisnummer? Ik loop mee naar een gordijn achter in de winkel en daar liggen pakjes! Nee.. geen pakje voor u. Ja.. het is een beetje afwachten… de bezorgers staken…
De volgende dag kom ik de winkel in en ik bedenk me, ik kom hier nu al dagelijks. Lachwekkend eigenlijk. Ik vertel de mevrouw van de winkel dat we op deze manier wel een band opbouwen en vraag haar hoe dat verder moet als het pakje er zal zijn… Ze lacht.. nou dan kom je toch gewoon gezellig een praatje maken.
De volgende dag.. ik krijg een mailtje… mevrouwtje uw pakje ligt bij uw afhaalpunt. Joh.. echt? Ik was al gewend geraakt om pakjes-loos de winkel te verlaten. Opgewekt met doos en al terug naar huis met een genoegzaam gevoel mijn eigen paskamer te kunnen benutten.
De volgende ervaring was een feit… Verwachtingen versus realiteit.. Het plaatje online tegen het product uit de doos. Ook hier hebben mensen hele blogs geschreven over online shoppen… Het ziet er thuis bijna altijd anders uit dan op het schermpje. Van alle zo zorgvuldig uitgekozen koopjes waren eigenlijk alleen de schoentjes een hit.
Het op een cruise gaan levert vooraf al ruimschoots avontuur op. Het bellen van de klantenservice van de “Goede Prijs’ winkel is het volgende… De mevrouw is slecht te verstaan en ik schijn tot de onwetenden te behoren. Ik had niet de express registratie gedaan en dus… kon ik eigenlijk niks op MIJN Bon Prix. Maar ze wilde me zeker wel helpen hoor.. Nummer voor nummer noem ik de spullen die ik wil in plaats van alle spulletjes die niet aan mijn verwachting voldeden. De kunst is dan om het bedrag dat je had aan bestellingen weer precies te bestellen, zodat er geen verrekeningen nodig zijn. Dat was nog een heel karwei.
Ik breng het pakje met de retour spulletjes naar de drogist. De mevrouw achter de balie begint te lachen. Ha.. gezellig, u bent er weer! Ja.. zeg ik.. en ik kom waarschijnlijk volgende week weer… Online shoppen is zo handig.. (kuch).
ha ha ha grappig…